Wyślij komuś ten wiersz!

Każdy wiersz pisze się dla jednego człowieka
z adresem trwale wypisanym w pamięci
a może w dotyku a może tylko pod naskórkiem
w sieci naczyń włoskowatych gdzie dyskretnie
przetacza się czerwonopłynny eliksir trwania?

A może jeszcze głębiej we wszystkich zakamarkach
mięśni aż po same ściany serca?

A dlaczego by nie w samym sercu w jego komorach
i przedsionkach w czas przypływów i odpływów
przeczuć tęsknot i doznań niby pełnych a zawsze niedokończonych?

Te schodki poetyckiej mowy to łagodne to strome
Te tak zwane wersy są opowieścią przeznaczoną
dla jednego słuchacza grafiką liter którą on ma
sobie przełożyć na dźwięki kolory gesty spojrzenia
tchnąć życie w nieożywioną materię znaków na papierze

Te słowa ułożone w nowo myślonym porządku
Ta nieznana dotąd przeplatanka odczuć
pod surową kontrolą językowych przemyśleń
Ci nieudolni emisariusze wizji i pragnień
mają go poruszyć wzruszyć przekonać do udziału
w tym wielkim teatrze codzienności gdzie ciągle
jeszcze trwają próby przed premierą sztuki:
JAK KOCHAĆ I BYĆ KOCHANYM

A jeśli w zgiełku innych wydarzeń
wpadną w ręce nie tego adresata
czy znaczy to że były napisane niepotrzebnie?