Część użytkowników polszczyzny (rzecz jasna, głównie tych wyczulonych na sprawy poprawności językowej) irytują sformułowania w rodzaju: Na dzień dzisiejszy nie mamy żadnych wiadomości: Na dziś mogę powiedzieć jedynie tyle, że sprawa jest zamknięta; Na tę chwilę nie wygląda to dobrze, które słyszy się w telewizji z ust parlamentarzystów, ministrów czy urzędników.

Przytoczone zwroty są rzeczywiście niepoprawne, ale nie dlatego, że występują w nich wyrażenia na dzień dzisiejszy, na dziś i na tę chwilę, ale że wymienionymi określeniami posłużono się w konstrukcjach biernikowych w zupełnie niestosownym kontekście.

- W zawodzie dziennikarskim dorobiłem się już emerytury, a mimo to w każdym numerze „Angory" z przyjemnością czytam Pańską rubrykę językową, która powinna być obowiązkowo zalecana parlamentarzystom i dziennikarzom telewizyjnym, popełniającym wręcz fatalne błędy językowe - pisze stały czytelnik Piotr Gawroński (ekofilm@poczta. onet.pl). - (...) Nie tylko poseł Sekuła jest na bakier z polszczyzną, a jego „ja rozumie" to pikuś! Kiedy słyszę marszałka Komorowskiego [tekst napisany w marcu 2010 r. - przyp. MAREK] mówiącego „półtorej miesiąca", a chwilę potem prezesa PZN Tajnera i sprawozdawcę sportowego kaleczących język zwrotem „skoczył półtorej metra dalej", to o mało nie dostaję wysypki (...). Można się nie dziwić chłopu Lepperowi, że zawsze mówił „półtorej", bo dawniej na wsi mleko sprzedawano na kwarty („półtorej kwarty mleka"). Owo „półtorej" przeszło potem na „litry" i „kilogramy" („półtorej litry wody", „półtorej kilograma kiełbasy"). Ale co sądzić o innych, którzy raczej nie mają wiejskich korzeni (choć pracują przy ul. Wiejskiej), a mimo to opowiadają czasem o „półtorej miesiąca" bądź o „półtorej metra"?

- Zastanawia mnie nagminne posługiwanie się przez dużą część Polaków wyrazem „problem". Wciąż czytam i styszę, że „ktoś ma z czymś problem", że „coś sprawia komuś problemy" lub że „to nie jest problem wyjść z psem na dwór". Czy nie prościej napisać i powiedzieć, że „ktoś ma z czymś trudność", że „coś sprawia komuś kłopoty" lub że „to nie jest kłopot wyjść z psem na dwór"? - pyta internauta Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.).

Czytelnik upomina się o słuszną sprawę. Językoznawcy od lat apelują do użytkowników polszczyzny o to, by unikali słowa problem, kiedy mowa o rzeczach powszednich, małej rangi, i zastępowali je określeniami sprawa, kwestia, zagadnienie, kłopot, trudność, a niekiedy w ogóle z niego zrezygnowali.

- Jakiej formuły grzecznościowej należy użyć przy pisaniu e-maila do kogoś, kogo się nie zna prywatnie? Czy słowo powitalne „Witam", którym dzisiaj internauci posługują się prawie powszechnie, jest na miejscu? - pyta internauta (Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.).

Niestety, nie jest. Formy witam może użyć pani bądź pan domu, kiedy przyjmują u siebie gości. Gdy odwiedza ich ktoś nieznajomy, poprzestają zwykle na słowach: Witam panią, pana serdecznie, zapraszam do środka. Jeśli zaś pozostają z kimś w bardziej zażyłych stosunkach, ów powitalny zwrot ma dłuższą postać, np. Witam cię serdecznie, Kasiu, Tomku, Jasiu, cieszę się, że was widzę bądź Witaj, witajcie, Kasiu, Tomku, Jasiu, jakże nam miło, że nas odwiedzacie.

Wyrazów „ciężki”, „ciężko” używa się w wielu wypadkach niepotrzebnie…

      Zauważam, że coraz więcej osób posługuje się zwrotami typu ciężko powiedzieć, ciężko stwierdzić, ciężko zrozumieć. Taka polszczyzna płynie chociażby z ekranów telewizorów: - Ona naprawdę tak wygląda, że ciężko to stwierdzić - powiedział zadowolony z siebie Tomasz Kammel o Edycie Herbuś w „Pytaniu na śniadaniu” (TVP 2); - Ciężko powiedzieć, jak się między nimi ułoży; Ciężko zrozumieć, o co chodzi - usłyszałem jakiś czas potem w innej stacji.