O spotkaniu w restauracji hotelu „Azja" szefów dwóch rywalizujących ze sobą organizacji przestępczych policjanci z Komendy Wojewódzkiej dowiedzieli się około godziny dziewiętnastej. Lokal został natychmiast objęty dyskretną obserwacją przez ubranych po cywilnemu policyjnych wywiadowców. Punktualnie o dwudziestej do restauracji wszedł Andrzej B. - szef grupy przestępczej działającej na Wybrzeżu, a chwilę później do jego stolika dosiadł się Franciszek A. - przywódca grupy z Małopolski. Panowie spokojnie zjedli wystawną kolację i mniej więcej po godzinnej rozmowie rozeszli się do swoich pokoi.

Zbliżało się południe. Do jednego z lokali w centrum miasta weszło czterech elegancko ubranych mężczyzn i zajęło stolik w rewirze Agnieszki. Kelnerka, mając nadzieję na wysoki napiwek, przykleiła do ust najładniejszy uśmiech i, kręcąc zalotnie biodrami, ruszyła w kierunku gości. Ten, który zamówił mocno schłodzoną wódkę i zakąski, miał na rękach cieniutkie, wykonane z irchy rękawiczki. Widząc w oczach kelnerki zdumienie, oświadczył:

- Nabawiłem się łuszczycy i do jej wygojenia wolę nie pokazywać swoich dłoni.

Niewielki domek na peryferiach miasta zamieszkiwało trzech samotnych mężczyzn. W piątek o godzinie piętnastej jednego z nich, Andrzeja B., znaleziono martwego. Okazało się, że z jego mieszkania na drugim piętrze morderca ukradł także kolekcję zabytkowych, kieszonkowych zegarków ogromnej wartości. Kiedy Nerak z sierżantem Wrzoskiem przyjechali na miejsce zbrodni, zabierano akurat zwłoki zamordowanego. Nerak poprosił pracowników Zakładu Medycyny Sądowej, aby się na chwilę zatrzymali, i obejrzał ciało. Andrzej B. ubrany był w niebieską koszulę i czarne, sztruksowe spodnie. Na prawym mankiecie koszuli policjant dostrzegł niewielką plamę brązowej farby. Chwilę później inspektor rozpoczął przesłuchiwanie przyjaciółki Andrzeja B., która o morderstwie powiadomiła policję.

Zwłoki piosenkarki Anny J. odnalazła jej przyjaciółka Aneta. Zamordowana leżała na wznak, a przez jej szyję biegło głębokie cięcie, zadane ostrym narzędziem. Na ustach denatka miała rozmazaną szminkę. Przeraźliwy krzyk pani Anety ściągnął do garderoby Andrzeja, Bogdana oraz Wiktora - członków zespołu muzycznego, z którym śpiewała Anna. Jeden z nich z telefonu komórkowego wezwał policję.

Zwłoki Andrzeja R znalazła jego siostrzenica pani Anna. Kiedy w południe przyszła odwiedzić wujka, zobaczyła go leżącego na dywanie w salonie, z wbitym w plecy sztyletem o długim, cienkim ostrzu. Przerażona, natychmiast zawiadomiła policję.

Do domu Andrzeja R inspektor Nerak wraz z sierżantem Wrzoskiem przyjechał około godziny 12.15. Lekarz z Zakładu Medycyny Sądowej oznajmił im, że morderstwa dokonano dzień wcześniej około szesnastej. Nerak obejrzał skrupulatnie miejsce przestępstwa, a następnie przesłuchał panią Annę.